بحران چهل سالگی

سنین میانی بزرگسالی یعنی حدود ۵۰-۴۰ سالگی بارورترین دوره زندگی افراد به شمار می‌رود. روان شناسان مختلف از جمله یونگ اهمیت ویژه‌ای به سن ۴۰ سالگی قائل بودند و معتقد بودند که در این حول و حوش افراد می‌توانند به هماهنگی کامل فکری دست پیدا کنند.

مردها در سنین ۴۰-۵۰ سالگی در اوج فعالیتهای شغلی خود هستند. زنها نیز که معمولا بچه‌هایشان بزرگتر شده‌اند، مسئولیت کمتری در خانه دارند و بنابراین می‌توانند وقت بیشتری را صرف یک کار حرفه‌ای یا فعالیتهای اجتماعی بکنند. در واقع این همان گروه سنی است که خواه از نظر قدرت و خواه از نظر مسئولیت جامعه را می‌گرداند.

فعالیت و زایندگی و ثمربخشی فرد در این دوره حائز اهمیت فراوانی است. هم از لحاظ احساس رضایت و خشنودی که در همین دوره برای فرد ایجاد می‌کند و هم از لحاظ تاثیری که بر بهداشت روانی دوران سالمندی دارد. سالمندانی که در این دوران باروری بیشتری داشته و احساس رضایت از گذشته خود می‌کنند، سالمتر و شادابتر از بقیه سالمندان هستند که احیانا رضایتی از این دوران نداشته‌اند.

بحران میانسالی معروف است که حول و حوش ۴۰ سالگی اتفاق می‌افتد و در صورتی که به شیوه مناسبی حل و فصل شود، تغییرات ثمربخشی را به ویژه از لحاظ روانی _ فکری و دیگر فعالیتها برای فرد به همراه خواهد داشت. اما در مورد بحران چهل سالگی و افسردگی باید گفت که برخی تغییرات بیولوژیکی در شروع دهه پنجم زندگی می‌تواند همراه با یکسری از تغییرات دیگر به وجود آوردنده افسردگی باشد و زمینه‌ساز افسردگی شود. برخی تغییرات محیطی نیز می‌تواند در به وجود آمدن و رخ دادن افسردگی در افراد موثر باشد.

در مواردی نیز ، نحوه‌ی فکر کردن و طرز تفکر، معیارها و باورها درباره افسردگی در رخ دادن این حالت موثر است. اگر شما، فردی تلقین‌پذیر باشید که فکر کنید با ورود به چهل سالگی به بلوغ دوم رسیده که همراه با افسردگی خواهد بود، این موضوع در شما زمینه ایجاد افسردگی می‌شود.

احتمالا این‌گونه طرز تفکر و تفسیر از سن و برداشت از مسائل به همراه استرس‌های زندگی موجب شده که شما احساس کنید امید زیادی نیست و توان مقابله با مشکلات را ندارید. در واقع نوعی افکار بازنده بودن، نوعی احساس شکست و عدم موفقیت می‌تواند در این دوره فرد را به سمت بیماری افسردگی بکشاند.

اما ما برای تمام انواع افسردگی راهکار و درمانی داریم. راهکاری که برای افسردگی‌های بیولوژیکی و جسمی مطرح است، معمولا استفاده از مقدار مشخصی از دارو است که می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.

ولی در مواردی که به عوامل محیطی و نگرشی بستگی دارد، جلسات مشاوره‌ای و روان‌درمانی، شیوه‌های مقابله، مهارت و چگونگی آموزش برای یافتن معیارها و شخصیت، یاد‌دادن و آموزش معیارهای درست، نحوه قضاوت کردن درست و فکر کردن درست درباره مسائل و کنار آمدن و سازگاری با محیط و غیره می‌تواند به درمان این گونه افسردگی کمک کند.

تهیه و تنظیم: هیئت تحریریه آریاسان

منابع:

http://novinclinic.com

http://behdashtnews.ir

با ما در اینستاگرام همراه باشید .

https://www.instagram.com/ariasun.wikipharma
https://www.instagram.com/ariasun.intl.group